duvarda karelendiğinde bir puzzle
bu puzzle ki
tamamlandığında hiçbir şeye dönüşmüyor
alyuvarlarında
işlenmemiş bir motifi boyasında taşırıyor
akabinde kaçmaya çalıştığın bilincinde kavrıyor bir başka eli
şehirden yansıyan bir ışık puzzle ' ı yok ediyor
ve italik bir el yazısı okunamayacak kadar titriyor duvarda
korku dolu ve başka çağa ait bir cümle
gözbebeklerini genişleten çivilerle
dingin bir seyir
her şey hareket halinde
bir yerlerden geliyor
ve nedense hep bir yerlere gidiyorlar
canlılığı doğrulmuş sandalyeden
masanın üzerine doğru dalgalar
ayaklarını sallandırdığın yerde
hayaletler
yeşil bir boyadan farklı bu kez
canlılıkta hepsi sana küs
çivilerle sıkıştırılmış mekanizma
dürbününü aldığında eline
bir korsanla selamlaştıktan sonra
misinası kopmuş bir oltayı çekiyor
koy kaos
anlatılan en utanç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder