Evlerin Şiiri

beyhude kararlılık
veyahut 

püriten sapmada dünyanın yatakları ..

suçum olan mumlarını yaksın
ve kırılsın sis görünce duvarlarını

gökyüzünden evleri telaffuz eder elbet biter yolum !
kafamı karıştırır haydutların ceplerinde atıştırmalık bir soru

ellerini tanırken masada bir kahve soğur
yabancılaşan yüzün durur 

ve beni çağırır yüzen kusur

.. terkederim evleri
kızgın devlerimin karmaşası arasında

verdiğim sözü yineler
uyuturum doymuş tekrarları 

duyduğum kadarıyla
bandı dolaşmış bir şarkıdır evlerin şiiri 

 bu kasedin hep ön yüzünde

herkes birgün yanılır teybimde
fakat kaset senin kalbin gibi