bu
.
talan figüranların
martaval maruzatları karşısında
tutukluk yapan saatlerin
grotesk pilleri için yuttuğu
yandaş bir enerji
.
kordonlar ulnayı dişlerken
manzaranın ayartıldığı yönde sarkacı tutan bir yutak örümceği
ağını kaldırarak
izlediği vagonları
tembihliyor
.
ve
ay
yolu kaybetmiş gibi yaparak
ray tozlarını silmeyi düşünen kordinatlarında
görüş mesafesinde ütülenen figüranları sansürlediği bir çağa ilerliyor
.
kattettiği her mesafede
devasa kırıntıların birleşimindeki olguyu
sığdırabiliyor beyin repertuarına
.
yeteneği karşısında
son katlar şanslı diye düşünürken
düştüğünde suya
dibe varmadan aklanan hali için
ona bir çağ ısmarlıyorum
.
şarkımız sözlerinde göçebe
görselimiz tekrar
.
-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder