halattan kopmuş köprücük üzerinde bir - ben
sandalımda dinlenirken
sağ omzumda ezilen çiçeklerin dinletisi
yönünü değiştir ve kostüme sarıl der ...
yönümü değiştirip orada beklerim
ceplerimde kostümün düğmeleri ve zamanın tehditleri
ay giderken üzgün
çiçeklere küfrüm övgü
bir koydan dönüyordum ben ve her şey için üzgündüm
yatık -v- ortasına nokta
aklımdaki motif buydu sanırım durduğum su anagram
gördüklerim duyduklarımı yalanlayan yalanla dansa başlar
bileklerse küsürat
küsürattır mukavvadan avuçları ise yara
hoşça kalda bile yüzü frapan
enkazda van gogh sen bari çiçek aç
çünkü bir kurşun da bende var
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder