Poz

.

 eksilmemek için

 nefesini

tuttuğunu biliyorum

.

ellerini yumruk yapıp

ceplerinde sakladığını da

.

ve çok uzaktan da olsa öfkeni duyabiliyorum
sanki dağılmış bir sesi paketlemişler de adaklarını adıyorlar

ne yazık ki bunu yapanları tanımıyorum
 .

ama ellerin çok yakınımda
ve onlar küçük
onlar güzel

.
bu yüzden dengene zımbaladığın gülümseyişten düşebiliyorum

hayır.. beni parçalamıyor
ben eksilirken sadece nefesini tutuyorsun
.. ne ince bir davranış .
.

kabalık edip
sana maket pusulalar yaparken
 kayboluşunu saklamaya çalışıyorsun
ve ben hâlâ seni izliyorum
.
dünyayı itebiliyorum , dünyanın içindeyken
.

.

What do you care?