Pirüpak

bugün düne 
gocunmuşuz 
biraz yolmuşuz birazcık koşmuşuz 
arkamızda 
ay kuşku durmuş 
köşkü sonradan bulmuşuz 
yıpranırken zorla yutmuşuz olguyu 
sonra doymuş olmuşuz 

benim için değişmez saat bir anahtar 
vaatinden anladım geç kalış bir durakta 
fragman döner parmaklarına bantlar as 
sahip ol aklına ben 
kayboldum galiba 

karayı zehirlemem bütün halkım inanırken 
koyuma düşen gölgelerle ihtimaller bölerken 

döverken güneşi 
tam bir tepeden inerken 

kısık bir sesle 
bekle beni güverte 

pirupak tin motife 
dünya kadar yalan söyledim 

modernleşmiş sokaklarda 
fötr takmış şiirler 

çok tuhaf bir tünelle 
idiopatik serüven 

uzandım 
biraz 
yoruldum 
biraz yoruldum herhalde 


gelmeyin 
dünyanın tenhalığına gidiyoruz biz 
gelmeyin 
sövüyoruz biz 

görmeyin 
dünyanın gerçek resmini çiziyoruz biz 
gelmeyin dönüyoruz biz 

dünyanın tenhalığında sövüyoruz biz 
daha gelmeyin