diksiyonunu
kaybetmiş
kalbinin
dilini
boya
hırkalı kışın ceplerinden çıkar ellerini
anımsa
santigrattaki
gri bacayı
yorgun düşmüşlüğümüzü
hissi
karelenmiş kalıplar üzerinde
pay etmekten birbirimize
cepli hüznün
düğmesinde gevşerken
üstelik bir hayaletken
yüzün
teybime tıkılmış bir kaset gibi
kasede iyodoform tonu
süt resifi
incelikle hizalanmış
caddeye doğru kapanan heveste
evrim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder