Meriyogra ( Özgür Sahne )

her şeyi kaybetmişlik hissini parmak uçlarımda toplayıp

üşümeye başlamıştım 

 

bütün insanların nefesleriymiş sanırım burayı ısıtan 

 

sahneyi ve her şeyi terkedip istasyona doğru yürüdüm

 trene biletsiz bindim 

cam kenarı şansımı düşünürken karşıma ihtiyar bir adam oturdu

yüzündeki çizgilere rağmen huzurlu bakışları vardı 

ama poşeti kin kusuyordu

içinden birkaç şeyin yerini değiştirikten sonra ağzını bağlayıp yere koydu

poşet susmak bilmiyordu

son canını veriyordu belki de ama inanılmaz kaptırmıştım kendimi 

hızlıca kalkıp , indim ve yürümeye başladım 

 

camlardaki afişler tek bir sahneye koca bir tabelaydı 

mükemmel bir sahne buldum diye düşündüm

kuliste sahneyi programlamasam da 

biletli bir seyirci olmanın hazzını alabileceğimi umdum 

 

öyle de oldu

inanılmaz sıcaktı içerisi 

üzerimdeki paltoyu çıkartıp askılığa yürüdüm

sonra meriyogra çıktı sahneye 

ne olacağını iyi biliyordum 

sahneyi terkedecek ve onu takip edenlerle birlikte yürüyecekti

ben de fırladım peşlerinden 

 

meriyograyı takip ediyorduk 

birden o üşümeyi tekrar hissettim 

fakat bu defa her şeye sahiptim 

korkuyla karışık paltomu hatırladığımda hafif gülümseyerek ve koşarak geri döndüm

 

içeride en ön koltukta biri oturuyordu 

ne aptal bir adam ama dedim içimden 

dışarıda festival var ama o boş sahneyi izliyor 

 

böyle düşünmem için çok zaman geçmişti

o an bir basamak daha çıktığımı hissettim

önceyi umursamayıp vücut ısımı hatırlatan paltoma kavuştuktan sonra 

meriyograyı takip eden insanları yakaladım

asla çok uzaklaşmazlardı , bundan emindim